Friday, November 12, 2010

نظر کوته من

دنیای ایرانی مملو از تنگ نظری و کوته بینی
از بدو تولد ایرانی چشم دیدن ایرانی ندارد!
نابغه عالم که باشی اگر ایرانی هستی در ایران چیزی نیستی!!! نتیجتا کار گروهی = صفر!
نهایتا اصلا نابغه و نخبه ای وجود نداریم و همه معیوبیم و عیبجویی میکنیم و آنقدر عیب هم را به رخ هم میکشیم تا ارزش یکدیگر را پایمال کنیم و خودمان باورمان شود که هیچ هستیم!
این سرنوشتی است که باعث گسستگی ایرانیان و تزلزل انسجام ملی شده است.
و تو ای خواننده ایرانی اگر باهوش تر می بودی خودت زودتر به این نتیجه می رسیدی!!؟

1 comment:

  1. نکته اینجاست که آن چیزی که به آن عیب می گویی هرگز عیب نبوده.
    تفاوت های یکدیگر را قبول نداریم و فکر می کنیم که همه باید همچون ما بیندیشند، همچون ما رفتار کنند، هم آیین ما باشند و هر که اینگونه نیست همچون ما پاک و وارسته نیست!
    گویی که ما بهترین مردمان عالمیم!!

    ReplyDelete