آرش تو همانی که کمان عقل خویش سوی هدف ساز کنی
امید کز رفیق راه مدرسه خویش یادی باز کنی
گرچه سخن راندی از برای دوست مقابل بعضی کسان
لکن همچنان بماند مهرت نزد یاران در این
خزان
گرچه برفتی تنها در دیار غربت سوی سرنوشت خویش
خوش باد که بزودی بینی کانجا
هم-بهشت خویش
با آرزوی سلامت و پیروزی دوست گلم آرش
این شعر مربوط به آرش امینی هست؟ کجا رفته الان؟
ReplyDeleteAre hatman! rafte EPFL e Swiss.
ReplyDelete